Serniki to jeden z najbardziej tradycyjnych wypieków, a mimo to nie ma jednego uniwersalnego przepisu na sernik idealny. Sernik może być ciężki i treściwy lub delikatny i puszysty. Może także być mazisty, kremowy albo lekki i puszysty przypominający strukturą biszkopt. To, która wersja sernika będzie tą idealną zależy tylko od naszych indywidualnych upodobań. Podczas przygotowywania, warto pamiętać o kilku istotnych szczegółach, które mają wpływ na efekt końcowy i satysfakcję z udanego wypieku.
Sekret udanego sernika w dużej mierze zależy od wyboru sera. Ja jestem zwolennikiem dobrej jakości twarogu i zdecydowanie taki polecam do przygotowania sernika. Najlepiej sprawdzi się twaróg tłusty lub półtłusty, ale nie kwaśny w smaku. Sery chude lub beztłuszczowe mogą sprawić, że konsystencja sernika nie zwiąże się w zadowalającym stopniu. Jednak jeśli już dysponujecie takim serem, to trzeba dodać do masy odrobinę rozpuszczonego masła.
Twaróg należy zmielić dwukrotnie, a najlepiej trzykrotnie w maszynce do mięsa lub przecisnąć przez praskę. Obie metody wypróbowałam i sprawdzają się. Tak przygotowany ser gwarantuje nam, że sernik po upieczeniu będzie aksamitny i wilgotny.
W zależności od przepisu, do pieczonego sernika dodajemy zwykle od 3 do 10 jajek (na kilogram twarogu). Do serników, które mają być bardziej puszyste, najczęściej dodaje się oddzielnie żółtka i oddzielnie pianę ubitą z białek. Problem polega jednak na tym, że taki sernik po wyjęciu z piekarnika równie łatwo opada. Aby temu zapobiec, można dodać jajka (całe) do masy serowej jako jeden z ostatnich składników i niezbyt długo miksować (im dłużej ubijamy masę, tym łatwiej może opaść). Istnieją również przepisy, w których do sernika dodaje się o wiele mniej białek niż żółtek, co ma zapobiegać jego nadmiernemu wyrastaniu i opadaniu.
